Bankexperts voorspellen wat er daarna zou kunnen gebeuren

Credit Suisse heeft misschien een liquiditeitsreddingslijn gekregen van de Zwitserse Nationale Bank, maar analisten beoordelen nog steeds de prognose van de omstreden geldschieter, waarbij ze de mogelijkheid van een verkoop afwegen en of deze inderdaad “too big to fail” is.

Het management van Credit Suisse is dit weekend begonnen met crunch-gesprekken om “strategische scenario’s” voor de bank te beoordelen, meldde Reuters onder verwijzing naar bronnen.

Het komt nadat de Financial Times vrijdag meldde dat UBS in gesprek is om Credit Suisse geheel of gedeeltelijk over te nemen, daarbij verwijzend naar meerdere mensen die bij de besprekingen betrokken waren. Geen van beide banken gaf commentaar op het rapport toen CNBC contact met haar opnam.

Volgens de FT zitten de Zwitserse Nationale Bank en haar toezichthouder Finma achter de onderhandelingen, die gericht zijn op het vergroten van het vertrouwen in de Zwitserse bankensector. De banken In de VS genoteerde aandelen waren ongeveer 7% hoger in de handel na sluitingstijd op zaterdag vroeg.

Credit Suisse ondergaat een enorme strategische revisie om de stabiliteit en winstgevendheid te herstellen na een litanie van verliezen en schandalen, maar markten en belanghebbenden lijken nog steeds niet overtuigd.

De aandelen daalden vrijdag opnieuw en registreerden hun ergste wekelijkse daling sinds het begin van de coronaviruspandemie, waarbij de winst van donderdag niet kon worden vastgehouden na een aankondiging dat Credit Suisse toegang zou krijgen tot een lening van maximaal 50 miljard Zwitserse frank ($ 54 miljard) van de centrale bank.

Credit Suisse verloor ongeveer 38% van zijn deposito’s in het vierde kwartaal van 2022 en onthulde eerder deze week in zijn vertraagde jaarverslag dat de uitstroom nog moet worden teruggedraaid. Het rapporteerde een nettoverlies voor het volledige jaar van 7,3 miljard Zwitserse frank voor 2022 en verwacht een verder “aanzienlijk” verlies in 2023, alvorens volgend jaar weer winstgevend te worden wanneer de herstructurering vruchten begint af te werpen.

Het is onwaarschijnlijk dat de nieuwsstroom van deze week de spaarders van gedachten heeft doen veranderen die overwegen hun geld terug te trekken. Ondertussen stegen credit default swaps, die obligatiehouders verzekeren tegen het in gebreke blijven van een bedrijf, deze week naar nieuwe recordhoogtes.

Volgens de CDS-rente is het wanbetalingsrisico van de bank gestegen tot crisisniveaus, waarbij de 1-jaars CDS-rente woensdag met bijna 33 procentpunten steeg tot 38,4%, om donderdag te eindigen op 34,2%.

UBS-verkoop?

Er wordt al lang gefluisterd dat delen – of alle – van Credit Suisse zouden kunnen worden overgenomen door een binnenlandse rivaal UBSmet een marktkapitalisatie van ongeveer $ 60 miljard tegenover de $ 7 miljard van zijn worstelende landgenoot.

Kian Abouhossein van JPMorgan beschreef een overname “als het meest waarschijnlijke scenario, vooral door UBS.”

In een notitie op donderdag zei hij dat een verkoop aan UBS waarschijnlijk zou leiden tot: de beursintroductie of spin-off van de Zwitserse bank van Credit Suisse om “te veel concentratierisico en marktaandeelcontrole op de Zwitserse binnenlandse markt” te vermijden; de sluiting van zijn investeringsbank; en behoud van de divisies vermogensbeheer en vermogensbeheer.

Beide banken zijn naar verluidt tegen het idee van een gedwongen samenwerking, hoewel de gebeurtenissen van deze week daar misschien verandering in kunnen hebben gebracht.

Strategen van de Bank of America merkten donderdag op dat de Zwitserse autoriteiten misschien de voorkeur geven aan consolidatie tussen de belangrijkste binnenlandse bank van Credit Suisse en een kleinere regionale partner, aangezien elke combinatie met UBS “een te grote bank voor het land” zou kunnen creëren.

‘Ordelijke oplossing’ nodig

De bank staat onder druk om tot een “ordelijke” oplossing voor de crisis te komen, of dat nu een verkoop aan UBS is of een andere optie.

Barry Norris, CEO van Argonaut Capital, dat een shortpositie heeft in Credit Suisse, benadrukte het belang van een soepel resultaat.

“De hele bank bevindt zich in wezen in een afbouw en of die afbouw ordelijk of wanordelijk is, is het debat op dit moment, maar geen daarvan creëert waarde voor aandeelhouders”, vertelde hij vrijdag aan CNBC’s “Squawk Box Europe”.

Europese bankaandelen hebben tijdens de laatste Credit Suisse-sage sterke dalingen doorgemaakt, wat de bezorgdheid van de markt over het besmettingseffect benadrukte, gezien de enorme omvang van de 167 jaar oude instelling.

De sector werd aan het begin van de week opgeschrikt door de ineenstorting van Silicon Valley Bank, het grootste bankfaillissement sinds Lehman Brothers, samen met de sluiting van de in New York gevestigde Signature Bank.

Maar in termen van schaal en potentiële impact op de wereldeconomie verbleken deze bedrijven in vergelijking met Credit Suisse, wiens balans ongeveer twee keer zo groot was als Lehman Brothers toen het instortte, op ongeveer 530 miljard Zwitserse franken eind 2022. Het is ook veel meer wereldwijd met elkaar verbonden, met meerdere internationale dochterondernemingen.

“Ik denk dat in Europa Credit Suisse het strijdtoneel is, maar als Credit Suisse zijn balans op een wanordelijke manier moet afwikkelen, zullen die problemen zich verspreiden naar andere financiële instellingen in Europa en ook buiten de banksector, met name denk ik in commercieel vastgoed en private equity, die volgens mij ook kwetsbaar lijken voor wat er op dit moment op de financiële markten gebeurt”, waarschuwde Norris.

Het belang van een “ordelijke resolutie” werd herhaald door Andrew Kenningham, Europees hoofdeconoom bij Capital Economics.

“Als een Global Systemically Important Bank (of GSIB) zal het een resolutieplan hebben, maar deze plannen (of ‘living wills’) zijn niet op de proef gesteld sinds ze werden geïntroduceerd tijdens de wereldwijde financiële crisis,” zei Kenningham.

“De ervaring leert dat een snelle oplossing kan worden bereikt zonder al te veel besmetting te veroorzaken, mits de autoriteiten resoluut optreden en senior debiteuren worden beschermd.”

Hij voegde eraan toe dat hoewel regelgevers hiervan op de hoogte zijn, zoals blijkt uit het optreden van de SNB en de Zwitserse toezichthouder FINMA op woensdag, het risico van een “mislukte oplossing” de markten zorgen zal baren totdat een langetermijnoplossing voor de problemen van de bank duidelijk wordt.

Centrale banken zorgen voor liquiditeit

De grootste vraag waarmee economen en handelaren worstelen, is of de situatie van Credit Suisse een systeemrisico vormt voor het wereldwijde banksysteem.

Oxford Economics zei vrijdag in een notitie dat het geen financiële crisis in zijn basisscenario opnam, omdat daarvoor systemische problematische krediet- of liquiditeitsproblemen nodig zouden zijn. Op dit moment ziet de voorspeller de problemen bij Credit Suisse en SVB als “een verzameling van verschillende eigenzinnige problemen”.

“Het enige algemene probleem dat we in dit stadium kunnen concluderen, is dat banken – die allemaal verplicht zijn grote hoeveelheden staatsschuld aan te houden voor hun vluchtige deposito’s – misschien zitten met ongerealiseerde verliezen op die hoogwaardige obligaties naarmate de rendementen zijn gestegen, ‘ zei hoofdeconoom Adam Slater.

“We weten dat voor de meeste banken, waaronder Credit Suisse, de blootstelling aan hogere opbrengsten grotendeels is afgedekt. ​​Daarom is het moeilijk om een ​​systeemprobleem te zien, tenzij het wordt veroorzaakt door een andere factor waarvan we ons nog niet bewust zijn.”

Desondanks merkte Slater op dat “angst zelf” depositovluchtelingen kan veroorzaken, en daarom zal het cruciaal zijn voor centrale banken om liquiditeit te verschaffen.

De Amerikaanse Federal Reserve kwam snel in actie om een ​​nieuwe faciliteit op te zetten en spaarders te beschermen in de nasleep van de ineenstorting van de SVB, terwijl de Zwitserse Nationale Bank heeft aangegeven dat ze Credit Suisse zal blijven steunen, met proactieve betrokkenheid van ook de Europese Centrale Bank en de Bank van Engeland.

“Het meest waarschijnlijke scenario is dus dat centrale banken waakzaam blijven en liquiditeit verschaffen om de banksector door deze periode heen te helpen. Dat zou een geleidelijke vermindering van de spanningen betekenen, zoals in de LDI-pensioenperiode in het VK eind vorig jaar”, suggereerde Slater.

Kenningham voerde echter aan dat hoewel Credit Suisse algemeen werd gezien als de zwakke schakel onder de Europese grote banken, het niet de enige is die de afgelopen jaren worstelde met een zwakke winstgevendheid.

“Bovendien is dit het derde ‘eenmalige’ probleem in een paar maanden tijd, na de crisis op de Britse staatsobligatiemarkt in september en de faillissementen van regionale banken in de VS vorige week, dus het zou dwaas zijn om aan te nemen dat er geen andere problemen zullen komen de weg”, concludeerde hij.

– Darla Mercado van CNBC heeft bijgedragen aan dit rapport